Weer naar huis

Maandag 8 oktober was onze laatste dag alweer van deze tropische verrassing (zonder melkchocolade dit keer). 's Morgens hebben we de auto ingeleverd en zijn we nog heerlijk bij het zwembad gaan hangen. Ik heb nog een laatste duik in het zalige supergrote zwembad genomen en na het lunchen werden we opgehaald door de bus die ons naar het vliegveld van Hato zou brengen. Ons vliegtuig vertrok om 19.15 uur. Het instappen is hier een heisa dat zijn weerga niet kent. In de slurf naar the plain moet je je bagage aan de ene kant zetten en zelf moet je aan de ander kant gaan staan. Er komt dan een of andere troela die met een hond langs de bagage en de passagiers gaat om te ruiken of je drugs bij je hebt. Die hond ruikt dan natuurlijk en niet die troela, ach wie zal het zeggen. We kwamen dinsdag om 10.15 uur weer op Schiphol aan en verdraaid, daar werden we ook weer opgewacht door een hond. Elke koffer die uit het vliegtuig kwam werd direct via een speciale wagen van de Douane gecheckt. En toen waren we er nog niet. Bij het verlaten van het vliegtuig werden we ook aan een soort kruisverhoor onderworpen. Niet te geloven. Maar het zal wel nodig zijn allemaal. Snel zijn we de koffers gaan halen en toen we boven kwamen bij de vertrekhal stond Ce ons al op te wachten. Die brachten wij weer snel naar de trein naar Rotterdam, want ook net als voor ons was het voor haar ook weer een gewone dag net als alle anderen.